zaterdag 18 september 2010

Boodschapper









Afgelopen week gewerkt aan een nieuw beeld in blauw graniet.








Het ritueel is dat ik dan mijn verrijdbare bok naar buiten breng met de steen erop. Ik zoek een plek 50 meter vanaf mijn werkruimte. De plek ligt verscholen onder een boom, de grond is betegeld. Na het plaatsen van mijn werkbok, rol ik de stroomkabel uit waarna ik mijn gereedschap, gehoorbeschermer, handschoenen, bril, stofmasker en niet onbelangrijk mijn petje verzamel.

Beginnnen is altijd weer een stap. Al lopend vanaf mijn werkruimte overdenk ik wat ik ga doen, ik concentreer me op wat komen gaat. Mijn bewustzijn is scherp en ik zie en draag de steen en de te maken vorm in me mee. Eenmaal bezig ben ik van de wereld en een instrument van mijn bedenking. Ik moet vaak wel een hobbel nemen.

In mijn werkruimte is het rustig, radio erbij, lekker beschut en vertrouwd, buiten kan het onstuimig zijn en ik ben afgesloten van alles door mijn oorbescherming en stofmasker. Daarnaast is het fysiek zwaar werk als ik met de grote haakse slijper zaag of met een dyamantschijf eindeloos de vorm aan het zoeken ben.

Als er veel stof vrijkomt is mijn bril totaal ondoorzichtig en ben ik een beeldhouwer in den blinde. Ik voel aan de steen, ik weet waar ik mee bezig ben en wat ik heb te doen. Soms moet ik stoppen om mijn bril schoon te maken om de wereld weer enigzins waar te nemen. Ik zit in een soort cocon waar ik uit kom als ik de machine uit en mijn gehoorbeschermer afzet en vervolgens mijn bril schoonmaak.

Soms denk ik wat een gedoe, pak een stuk klei en maak een beeld, muziekje erbij, verwarming aan, kopje thee en alles is goed.

Of, maak een model in gips, stuur het naar China en na 2 maanden wordt het beeld kant en klaar naar je gestuurd voor weinig kosten.

Het laatst vindt helaas steeds meer plaats door bekende beeldhouwers. Het ultime gemak is om een beeld op de computer te ontwerpen en door een robot in China te laten maken.

Onderwijl kan je de kunstenaarsrol op je nemen en de mythe van het beeldhouwen rond jouw persoon neerzetten.

Nee, niet voor mij. Wellicht valse romantiek maar ik wil een beeld maken dat aan mij ontsproten is, intuïtief, met enige moeite maar vooral met plezier en passie. De kern is hierbij oorspronkelijkheid. Het beeld ben ik, ik en het beeld als je het in enige romantische kaders zet.

Daarom heen, de boodschappen uit het verleden, de rots die het beeld wordt. De brenger van de toekomst. Het beeld als signaal naar wat ooit komen gaat. De beeldhouwer als instrument hiervan.

1 opmerking:

  1. Beste Jan, graag zouden wij met je in contact komen voor het laten maken van een beeld voor ons aanstaande huwelijk. Ik heb gezocht naar contactinformatie op je website maar kan die helaas niet vinden. We hopen dat dit bericht je bereikt en dat je ons een email wilt sturen op peterenannegaantrouwen@gmail.com Hartelijk dank, vriendelijke groet Anne en Peter

    BeantwoordenVerwijderen