Ik heb Maria Gamundi in Pietrasanta leren kennen. Maria is geboren in Venezuela en woonde o.a. in Caracas, New York en München. Ze was 21 jaar toen ze Pietrasanta bezocht en daar nooit meer weg ging. Om twee redenen bleef ze in Pietrasanta: ze vond de liefde van haar leven en ze werd bevangen door het beeldhouwvirus dat in Pietrasanta nog steeds heerst. Maria is in beeldhouwkringen een beeldhouwer die respect oproept. Haar voornamelijk vrouwelijke figuren zijn zeer persoonlijk en herkenbaar. Ze beheerst als geen ander het vermogen om de pure vorm van de vrouw te raken en daar op een sensuele krachtige wijze gestalte aan te geven.
Als ik haar opzoek in haar studio net buiten Pietrasanta en ik haar bezig zie dan voel ik de scheppingsdrang die haar motiveert om steeds maar weer aan haar beelden te werken. Soms zijn het grote in klei opgezette figuren. Maria is niet groot en staat dan te werken op trapjes, bankjes of wat ze maar kan gebruiken om de groot opgezette beelden te bewerken. Het kost veel kracht en doorzettingsvermogen om daar alleen werkend in je studio tot een resultaat te komen. En resultaten bereikt ze. Op haar website kun je de resultaten zien.
Ik waardeer haar werk en vele andere met mij. Ze heeft belangrijke exposities gehad in vele landen en is gekend onder de beeldhouwers als iemand die er toe doet, een vakvrouw, bescheiden en oorspronkelijk.
En nu heeft ze een expositie in Nederland. De expositie wordt gehouden in de twee Pauwen in Den Haag. Maria en de galeristen hebben er veel werk van gemaakt. Haar beelden staan prachtig in de Galerie. Ik was uitgenodigd voor de opening en zou Maria daar treffen.Ondanks de uitgebreide mailing was er een teleurstellend slechte opkomst. Je probeert dan zoals zo velen argumenten te bedenken waarom dit zo is en waarom er zo weinig mensen zijn. Is het het weer, het tijdstip, of komt men later wel omdat veel mensen niet van openingen houden. Wat je ook bedenkt, feit is dat er inderdaad geen werk van bijvoorbeeld Damien Hirst, Marianni of Mark Quin te zien is. De twee Pauwen is geen Hermitage of paleis Soestdijk. Gaat het om namen, om werk dat zoveel beter is dan wat Maria maakt of om de marketing die bij de ene kunstenaar op volle toeren draait en bij de ander minder is? Ik weet het niet. Ik werd er die middag niet vrolijker van, ondanks de goede ontmoetingen die ik had. Onbekend maakt onbemind, misschien is dat wel op zijn plaats hier. Wie zong ook alweer "het is zo stil in mij". Was dat niet de volgens de Nederlandse bevolking grootste zanger van de eeuw. Daar word ik dan weer stil van.
Als ik haar opzoek in haar studio net buiten Pietrasanta en ik haar bezig zie dan voel ik de scheppingsdrang die haar motiveert om steeds maar weer aan haar beelden te werken. Soms zijn het grote in klei opgezette figuren. Maria is niet groot en staat dan te werken op trapjes, bankjes of wat ze maar kan gebruiken om de groot opgezette beelden te bewerken. Het kost veel kracht en doorzettingsvermogen om daar alleen werkend in je studio tot een resultaat te komen. En resultaten bereikt ze. Op haar website kun je de resultaten zien.
Ik waardeer haar werk en vele andere met mij. Ze heeft belangrijke exposities gehad in vele landen en is gekend onder de beeldhouwers als iemand die er toe doet, een vakvrouw, bescheiden en oorspronkelijk.
En nu heeft ze een expositie in Nederland. De expositie wordt gehouden in de twee Pauwen in Den Haag. Maria en de galeristen hebben er veel werk van gemaakt. Haar beelden staan prachtig in de Galerie. Ik was uitgenodigd voor de opening en zou Maria daar treffen.Ondanks de uitgebreide mailing was er een teleurstellend slechte opkomst. Je probeert dan zoals zo velen argumenten te bedenken waarom dit zo is en waarom er zo weinig mensen zijn. Is het het weer, het tijdstip, of komt men later wel omdat veel mensen niet van openingen houden. Wat je ook bedenkt, feit is dat er inderdaad geen werk van bijvoorbeeld Damien Hirst, Marianni of Mark Quin te zien is. De twee Pauwen is geen Hermitage of paleis Soestdijk. Gaat het om namen, om werk dat zoveel beter is dan wat Maria maakt of om de marketing die bij de ene kunstenaar op volle toeren draait en bij de ander minder is? Ik weet het niet. Ik werd er die middag niet vrolijker van, ondanks de goede ontmoetingen die ik had. Onbekend maakt onbemind, misschien is dat wel op zijn plaats hier. Wie zong ook alweer "het is zo stil in mij". Was dat niet de volgens de Nederlandse bevolking grootste zanger van de eeuw. Daar word ik dan weer stil van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten